wziąć się do rzeczy

См. также в других словарях:

• brać się – wziąć się do rzeczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpoczynać zajmowanie się czymś ze zwiększoną energią, zaczynać działać intensywnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bierzmy się do rzeczy, bo czas ucieka. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• pokwapić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokwapić siępię się, pokwapić siępi się {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazać w czymś gorliwość, ochotę; skwapliwie wziąć się do rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokwapić się coś przynieść, załatwić. Nie pokwapił się zrobić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać się — do rzeczy zob. rzecz 1. Brać się (mocno) w garść, w karby, w kupę zob. garść 1. Brać się na kawał, na blagę itp. zob. wziąć się 2. Brać się na sposób zob. sposób 1. Brać się z czymś za bary zob. bary. Brać się z kimś za bary, za czuby, za łby zob …   Słownik frazeologiczny

• zapatrzyć się — dk VIb, zapatrzyć sięrzę się, zapatrzyć sięrzysz się, zapatrzyć siępatrz się, zapatrzyć sięrzył się zapatrywać się ndk VIIIa, zapatrzyć sięruję się, zapatrzyć sięrujesz się, zapatrzyć sięruj się, zapatrzyć sięywał się 1. częściej dk «utkwić w… …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• rzecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwór materialny; przedmiot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzecz bezcenna, bezwartościowa. Rzecz znaleziona. Rzeczy jadalne. Rzeczy osobiste, używane …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kawał — 1. Brać, wziąć kogoś na kawał «oszukiwać, oszukać kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem kpin, żartów»: Wiersz (...) był haniebnym zdemaskowaniem cesarza Leopolda, którego Sobieski wziął na kawał z udanym ukłonem. K. Makuszyński, Lata. 2. pot.… …   Słownik frazeologiczny

• róg — m III, D. rogu, N. rogiem; lm M. rogi 1. zwykle w lm «parzyste wyrostki kostne otoczone pochwami rogowymi, wewnątrz puste, występujące na kości czołowej u pustorożców (np. u krowy, żubra, antylopy); także wyrostki kostne u jeleniowatych… …   Słownik języka polskiego

• kupa — ż IV, CMs. kupie; lm D. kup 1. «wiele rzeczy leżących, zgromadzonych, zwalonych razem; stos, sterta» Kupa chrustu, kamieni, śmieci. 2. pot. «duża liczba jakichś jednostek razem zgromadzonych, gromada ludzi, stado zwierząt; tłum, rzesza» Kupa… …   Słownik języka polskiego